Necip Fazıl Kısakürek Sözleri

üye Mesaj Sayısı : 22 Kayıt tarihi : 04/06/11 Yaş : 52

Kendinden geçmek iman, kendinde olmak küfür

Sonum yokluk olsa, bu varlık niye…?

Yarın elbet bizim, elbet bizimdir;
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
‘Tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur’
” Necip Fazıl Kısakürek ”

Tam 30 yıl saatim işlemiş ben durmuşum, gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum

Marifetli hokkabaz başını kaldır da bak
Gökte bir oynayan var yıldızlarla kaydırak
ÜSTAD

Kadın ; Hristiyanlıkta yol kesici bir engel, islamda ise yol açıcı bir kanattır

Kalbimi ve aklımı hep sağ elime verdim
Görevi olmasaydı, sol elimi keserdim

Gözler, ya merhamet ya da neferetin ışıldadığı bir kandildir

Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın

Fikir besler, siyaset öldürür Siyaset, fikrin kendisi değil; posasıdır

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya
Alsa buz gibi taşlar, alnımdan bu ateşi
Dalıp; sokaklar kadar esrarlı bir uykuya
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi!

imanın ticaretini yapanda, iman arama !

1400 e bir yıl var, yaklaştı zamanımız
Bu asırda gelir mi dersin kahramanımız

Bir hadiseyi düşünebilmek için filozof olmaktan başka çare görmemek, düşünme hakkından vazgeçmek değil midir ?

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar
Onu ‘İstanbul’ diye toprağa kondurmuşlar

Bir tohumda ; gövdesi, dalları, yaprakları ve meyvesiyle bütün bir ağaç gizlidir

Kader, beyaz kağıda sütle yazılmış yazı
Elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı

Ruh, dal budak salmış bir ağaç gibi göz önünde bulunan hakikatlerde değil, en derin ve en gizli yerdedir Ruh, insanın tohumudur

Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar

Sabır, çekilen şeyi duymamak değil, ona dayanmayı bilmektir

Arı bal yapar, fakat balı izah edemez

Beni kimsecikler okşamaz madem
Öp beni alnımdan, sen öp seccadem

Zaman insanları değil armutları olgunlaştırır

Şiir, Allah’ı sır ve güzellik yolundan arama işidir

Çaycı, getir ilaç kokulu çaydan
Dakika düşelim senelik paydan
Zindanda dakika, farksızdır aydan
Karıştır çayını zaman erisin
Köpük köpük, duman duman erisin

Biz hohlaya hohlaya buz dağlarını erittik; şimdi ortalık çamurdan geçilmiyor

Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber( sav )?

İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa imha için de o kadar cehalet kafidir

Dağı tanıyan, nasıl tanımaz uçurumu?
Madem ki yükseliş var, iniş olmaz olur mu?

Akıldan büyük nimet, zekâdan da ağır yük tanımıyorum.

{Alıntı}